Prawo do renty – w zależności od jej rodzaju – wpływa na ustalanie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym ZUS. Artykuł wyjaśnia jakie składki jest zobowiązany opłacać przedsiębiorca za siebie, osobę współpracującą i pracownika zatrudnionego na umowę zlecenie. Czym różnią się od siebie – renta socjalna, renta rodzinna i z tytułu niezdolności do pracy. Jakie warunki musi spełnić osoba, aby móc się ubiegać o poszczególny rodzaj renty? Renta rodzinna Komu przysługuje Wg art. 65 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy. Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny funkcjonariusza zaginionego w czasie pełnienia służby. Do renty rodzinnej są uprawnieni członkowie rodziny: dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione, przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci, w tym również w ramach rodziny zastępczej, małżonek (wdowa i wdowiec), rodzice. Jest to dokładnie opisane w tej samej ustawie w art. od 68 do 71. Renta rodzinna a działalność gospodarcza Jeżeli dana osoba otrzymuje rentę rodzinną i zakłada działalność gospodarczą to z działalności podlega obowiązkowo tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu. (Jak chce to może się zgłosić do dobrowolnych ubezpieczeń społecznych). Natomiast student do 26 roku życia otrzymujący rentę rodzinną i zakładający działalność gospodarczą opłaca z niej składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Jeżeli osoba pobierająca rentę rodzinną podejmie jakiekolwiek zatrudnienie czy pozarolniczą działalność gospodarczą to musi pamiętać że renta ta może zostać zmniejszona lub zawieszona. Prowadzenie działalności gospodarczej nie powoduje zawieszenia renty rodzinnej jeżeli nie przekroczy 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia -obecnie od 1 września 2010 r. jest to kwota 2238,50 zł. Jeśli z działalności jest odprowadzana tylko składka zdrowotna to podstawę przychodu stanowi tutaj kwota 60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia – w 2010r. – 1887,60 zł. . Renta rodzinna a osoba współpracująca Jeżeli rentę rodzinną otrzymuje osoba która będzie osobą współpracującą w firmie to wtedy obowiązkowo odprowadza tylko składkę zdrowotną. Składki na ubezpieczenia społeczne są dobrowolne. Renta rodzinna a umowa zlecenie Osoby otrzymujące rentę rodzinną i zatrudnione na podstawie umowy zlecenia muszą opłacać wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne (składka chorobowa jest dobrowolna) oraz składkę zdrowotną. Student do 26 roku życia otrzymujący rentę rodzinną z umowy zlecenia nie opłaca składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Renta socjalna Renta socjalna jest stosunkowo nowym świadczeniem wypłacane przez ZUS od 1 października 2003 r. Do końca września 2003 r. renty socjalne były wypłacane przez ośrodki pomocy społecznej. Po tej dacie ZUS przejął od tych ośrodków całą dokumentację dotyczącą przyznania renty socjalnej wraz z uprawnionymi do tej renty na podstawie dotychczasowych przepisów. Komu przysługuje Wg art. 4 ustawy z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej ( nr 135, poz. 1268 z póżn. zm.) -renta ta przysługuje: Osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: przed ukończeniem 18 roku życia w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25 roku życia w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej Czyli renta ta przysługuje wyłącznie osobie, która osiągnęła pełnoletność i która jest całkowicie niezdolna do pracy. Zgodnie z ustawą z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( 2004 nr 39, poz. 353 z późn. zm.) ustalenie całkowitej niezdolności do pracy i przewidywanego okresu jej trwania dokonuje lekarz orzecznik ZUS. Wg ustawy, za całkowicie niezdolną do pracy uważa się osobę, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Nie jest istotne kiedy powstała całkowita niezdolność do pracy, ale ważne jest to, aby ta niezdolność była skutkiem naruszenia sprawności organizmu które powstało w okresach podanych w ustawie. Podstawę do przyznania renty socjalnej, na wniosek zgłoszony po dniu r., stanowi także:orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, orzeczenie komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidów oraz orzeczenie lekarza orzecznika, wydane przed dniem 1 października 2003 r., uprawniające do renty socjalnej na podstawie ustawy o pomocy społecznej. Wysokość renty Renta socjalna przyznawana jest w stałej wysokości, wynoszącej 84% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Renta socjalna a działalność gospodarcza Jeżeli osoba otrzymująca rentę socjalną założy działalność gospodarczą to z działalności podlega wszystkim składkom na ubezpieczenia społeczne (tylko składka chorobowa jest dobrowolna) . Obowiązkowo opłaca też składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Student zakładający działalność gospodarczą otrzymujący rentę socjalną z działalności opłaca obowiązkowo składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Renta socjalna a osoba współpracująca Jeżeli rentę socjalną otrzymuje osoba która będzie osobą współpracującą to opłaca obowiązkowo wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne ( składka chorobowa jest dobrowolna) oraz obowiązkowo składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Renta socjalna a umowa zlecenie Osoba która otrzymuje rentę socjalną i jest zatrudniona na podstawie umowy zlecenie z umowy tej tak jak przy rencie rodzinnej musi opłacać wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne ( składka chorobowa jest dobrowolna ) oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Zawieszenie renty socjalnej Prawo do renty socjalnej podlega zawieszeniu w przypadku, gdy osoba uprawniona osiągnęła przychód w łącznej kwocie przekraczającej 30 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego przez GUS dla celów emerytalnych. Renta z tytułu niezdolności do pracy Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy ( dawniej nazywana rentą inwalidzką) przysługuje osobie ubezpieczonej spełniającej łącznie warunki: osoba ta jest niezdolna do pracy posiada ona wymagany okres składkowy i nieskładkowy jej niezdolność do pracy powstała w określonych ustawą okresach składkowych (okres zatrudnienia, okres ubezpieczenia) i nieskładkowych (np. w okresie pobierania zasiłku chorobowego) albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Renta z tytułu niezdolności do pracy a działalność gospodarcza Od stycznia 2008 r. osoby otrzymujące rentę z tytułu niezdolności do pracy o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawie z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych muszą opłacać wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne (tylko chorobowa jest dobrowolna) oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Oceny niezdolności do pracy dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik ZUS. Lekarz orzecznik ocenia niezdolność do pracy, jej stopień oraz dokonuje ustaleń takich jak: daty powstania tej niezdolności trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy albo trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji celowości przekwalifikowania zawodowego. Renta z tytułu niezdolności do pracy a osoba współpracująca Natomiast osoba współpracująca przy prowadzeniu działalności otrzymująca rentę z tytułu niezdolności do pracy opłaca tylko składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Renta z tytułu niezdolności do pracy a umowa zlecenie Jeżeli osoba pobierająca rentę z tytułu niezdolności do pracy będzie zatrudniona na podstawie umowy zlecenia to wtedy z tej umowy zlecenia opłaca wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne ( składka chorobowa dobrowolna) oraz składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Zmniejszenie lub zawieszenie renty z tytułu niezdolności do pracy Osobie otrzymującej rentę która podejmuje jakąkolwiek pracę zarobkową renta ta może zostać zawieszona przez ZUS zależy to od wysokości przychodu brutto rencisty. Jeżeli osiągnie przychód w kwocie przekraczającej 70 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia świadczenie ulega zmniejszeniu, zaś przekroczenie 130 proc. tej kwoty powoduje jego zawieszenie. Przeciętne wynagrodzenie jest ogłaszane w każdym kwartale przez prezesa GUS- u w „Monitorze Polskim”. Od września 2010 r. jest to kwota 2238,50 zł do której możne sobie dorobić rencista. Nie ulega zawieszeniu renta jeżeli jest pobierana przez kobiety po 60 roku życia oraz mężczyzn po 65 roku życia. Małgorzata Michalak Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią Prowadzenie biznesu na YouTube: czy jakość sprzętu ma znaczenie? W marcu 2020 roku zgodnie z apelem Unii Europejskiej portal YouTube ograniczył domyślną jakość odtwarzanych wideo do wartości slow definition. Od tego momentu widzom standardowo ukazują się treści w rozdzielczości 480p. Wartość tę można zmienić, jednak jak pokazują badania S. Robertsona, prawie 90% użytkowników nie dokonuje korekty jakości podczas oglądania filmu. Czy w takim razie tworzenie materiałów atrakcyjnych pod kątem wizualnym straciło swój sens? Czytaj dalej
W przypadku osób w śpiączce należy pamiętać, iż nie wolno karmić ich drogą doustną. Jeśli chodzi o karmienie przez sondę to ustala to lekarz osobiście na podstawie wyników badań, stanu ogólnego pacjenta, wagi itp. Pani, ewentualnie pani pielęgniarka będzie podawać to, co zleci lekarz. neuron 2011-02-15, 22:59.
Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje osobie, którą uznano za całkowicie lub częściowo niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej z powodu stanu zdrowia. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek częściowo niezdolną do pracy uznaje się natomiast osobę, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do wykonywania pracy zgodnej z posiadanymi przez nią kwalifikacjami. Z tytułu niezdolności do pracy przysługuje renta w tym renta szkoleniowa. Podstawowym warunkiem uzyskania renty jest wystąpienie całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i brak rokowań odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Od 1 listopada 2005 r. weszły w życie przepisy ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ( nr 169, poz. 1412). Zgodnie z nowo obowiązującymi przepisami niezdolność do pracy orzekana jest na okres nie dłuższy niż 5 lat, chyba że według wiedzy medycznej nie będzie rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu, wówczas niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat. Nowe uregulowania stanowią również, że jeżeli osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy przez okres co najmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień badania lekarskiego brakuje mniej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego, tj. 60 lat dla kobiety i 65 lat dla mężczyzny, w przypadku dalszego stwierdzenia niezdolności do pracy orzeka się niezdolność do pracy na okres do dnia osiągnięcia tego wieku. Zgodnie z art. 24a ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1412), której przepisy weszły w życie z dniem 1 stycznia 2006 r., osoby, które osiągnęły wiek emerytalny tj. w przypadku kobiet – 60 lat, w przypadku mężczyzn - 65 lat, emeryturę przyznaje się z urzędu zamiast renty z tytułu niezdolności do pracy. Emeryturę przyznaje się od dnia osiągnięcia przez rencistę wieku uprawniającego do emerytury. Wysokość tak przyznanej emerytury nie może być niższa od pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy. Renta szkoleniowa Prawo do renty szkoleniowej przysługuje osobie, która spełnia warunki wymagane do przyznania renty i otrzyma orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie. Po przyznaniu renty organ rentowy kieruje zainteresowanego do powiatowego urzędu pracy w celu odbycia szkoleń przygotowujących do zdobycia nowego zawodu. Renta szkoleniowa przyznawana jest na okres 6 miesięcy. Na wniosek starosty, okres ten może zostać przedłużony maksymalnie do 30 miesięcy. Również na wniosek starosty okres 6 miesięcy może zostać skrócony, jeżeli starosta uzna, że nie ma możliwości przekwalifikowania do innego zawodu oraz gdy pobierający rentę nie uczestniczy we wskazanych szkoleniach. W przypadku gdy starosta zawiadomi o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu organ rentowy ponownie kieruje zainteresowanego do lekarza orzecznika. Renta szkoleniowa wynosi 75% podstawy wymiaru renty, nie mniej jednak niż w wysokości najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Warunki nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: został uznany za niezdolnego do pracy, ma wymagany - stosowny do wieku, w którym powstała niezdolność do pracy - okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy powstała w okresach ściśle określonych w ustawie, np. w okresie ubezpieczenia, zatrudnienia, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, pobierania zasiłków z ubezpieczenia społecznego (chorobowego lub opiekuńczego) albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Wymóg powstania niezdolności do pracy w określonym ustawą emerytalną czasie nie obowiązuje w stosunku do osoby, która spełnia łącznie następujące warunki: - została uznana za całkowicie niezdolną do pracy, - spełnia warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego oraz - legitymuje się co najmniej 20-letnim (w przypadku kobiety) i 25-letnim (w przypadku mężczyzny) okresem składkowym i nieskładkowym. Pojęcie niezdolności do pracy Za niezdolną do pracy uważa się osobę, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania tej zdolności po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła - w znacznym stopniu - zdolność do pracy zgodnej z posiadanym przez nią poziomem kwalifikacji. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji. Staż uprawniający do renty Okres składkowy i nieskładkowy wymagany do przyznania renty uzależniony jest od wieku osoby, w jakim powstała niezdolność do pracy. Okres ten wynosi: · 1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat, · 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat, · 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat, · 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat, · 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat. Warunek wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego nie jest wymagany od ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy z powodu skutków wypadku w drodze do pracy lub z pracy. Okres wymaganych 5-ciu lat w odniesieniu do osób, u których niezdolność do pracy powstała po ukończeniu 30 roku życia, musi przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przypadającego przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. Warunku dotyczącego posiadania pięcioletniego okresu składkowego i nieskładkowego w ciągu dziesięciolecia poprzedzającego dzień zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy lub dzień powstania niezdolności do pracy nie muszą spełnić osoby, które udowodnią okres składkowy, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn oraz zostaną uznane za całkowicie niezdolne do pracy. Data powstania całkowitej niezdolności do pracy nie ma w tym przypadku znaczenia. Jeżeli ubezpieczony nie osiągnął wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, uzależnionego od wieku, w którym powstała niezdolność do pracy, warunek posiadania tego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe. Rodzaje rent Renta stała przysługuje ubezpieczonemu którego niezdolność do pracy została uznana za trwałą. Renta okresowa przysługuje jeśli niezdolność do pracy ma charakter czasowy. Przysługuje ona przez okres wskazany w decyzji organu rentowego. Po upływie tego okresu ubezpieczony może wystąpić do ZUS z wnioskiem o przedłużenie prawa do renty na dalszy okres. Ewentualne kolejne prawo do renty uzależnione jest od wyniku ustaleń zawartych w orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS lub komisji lekarskiej. Nie później niż na trzy miesiące przed ustaniem prawa do renty okresowej ZUS zawiadamia osobę zainteresowaną o terminie wstrzymania wypłaty oraz o warunkach przywrócenia prawa do tego świadczenia. Renta szkoleniowa przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli spełni warunki wymagane do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy i uzyska orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, może otrzymać rentę szkoleniową. Renta przyznawana jest na okres 6 miesięcy. Maksymalny okres pobierania tej renty nie może przekroczyć 36 miesięcy. Zarówno skrócenie, jak i wydłużenie okresu pobierania renty szkoleniowej następuje na podstawie wniosku starosty. Wysokość renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy - wynosi 75% renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Wysokość renta szkoleniowej wynosi 75% podstawy jej wymiaru i jest niezależna od wymiaru stażu ubezpieczeniowego. Renta szkoleniowa nie może być niższa niż najniższa wysokość renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.
Widać pierwsze efekty stymulacji mózgu u osób w śpiączce - RMF24.pl - Po prawie dwóch tygodniach od wszczepienia stymulatorów mózgu, pacjenci opuszczają Szpital Uniwersytecki w Olsztynie.
Te świadczenia, zapewniające jedynie biologiczne przetrwanie, budzą najwięcej kontrowersji. Powinieneś wiedzieć, kiedy możesz je otrzymuje w Polsce rentę i na jakich warunkach? W całym kraju aż 2,2 mln osób pobiera ją z tytułu niezdolności do pracy. To nie wszyscy polscy renciści. Niemal 1,8 mln osób dostaje też renty rodzinne, w tym spora liczba wdów. ZUS wypłaca także ponad 244 tysiącom Polaków rentę socjalną i co roku przybywa po kilka tysięcy takich osób, na co idzie około 414 mln złotych. Renta socjalnaJeszcze do końca września 2003 r. przyznawały je i wypłacały ośrodki pomocy społecznej, dziś ZUS i socjalna przysługuje osobie, która:* jest pełnoletnia, a zarazem* jest całkowicie niezdolna do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:- przed ukończeniem 18. roku życia albo- w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej - przed ukończeniem 25. roku życia lub- w trakcie studiów doktoranckich albo aspirantury socjalna przysługuje zatem wyłącznie osobie, która osiągnęła pełnoletność i która jest całkowicie niezdolna do pracy. Za osobę pełnoletnią uważa się osobę, która ukończyła 18 osobę pełnoletnią uważa się również kobietę, która zawarła związek małżeński po ukończeniu 16 lat, a nie ukończyła 18. roku z ustawą, za całkowicie niezdolną do pracy uważa się osobę, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Nie jest istotne, kiedy powstała całkowita niezdolność do pracy, lecz aby niezdolność ta była skutkiem naruszenia sprawności organizmu, powstałego we wskazanych całkowitej niezdolności do pracy i przewidywanego okresu jej trwania dokonuje lekarz orzecznik są orzeczenia:* o stopniu niepełnosprawności,* komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidów oraz* lekarza orzecznika wydane przed 1 października 2003 r., uprawniające do renty socjalnej na podstawie ustawy o pomocy maja 2006 r. wniosek o rentę socjalną złożył 18-letni Paweł J. Do wniosku dołączył orzeczenie wojewódzkiego zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności z 10 września 2003 r., z którego wynika, że został uznany za niepełnosprawnego w stopniu znacznym, a niepełnosprawność ma charakter stały. Orzeczenie to daje podstawę do przyznania renty jak długo?Renta socjalna może być przyznana:* na stałe - jeśli niezdolność do pracy jest trwała, * na wskazany okres - jeśli niezdolność do pracy jest nie przysługuje osobie, która:- ma ustalone prawo do emerytury, uposażenia w stanie spoczynku; renty z tytułu niezdolności do pracy, inwalidzkiej lub strukturalnej; świadczenia albo zasiłku przedemerytalnego,- pobiera świadczenia o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych,- jest tymczasowo aresztowana albo odbywa karę pozbawienia wolności,- ma ustalone prawo do renty rodzinnej (części renty) przez ZUS czy KRUS w wysokości przekraczającej 200 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy,- jest właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) nieruchomości rolnej powyżej 5 ha przeliczeniowych lub - jako współwłaściciel - ma udział w takiej socjalna nie przysługuje osobie, która jest uprawniona do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wyjątek dotyczy osoby, która:* ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, w tym tzw. renty uczniowskiej orazama ustalone prawo do renty rodzinnej, przy czym jest ona niższa lub równa 200 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, jeśli osoba ta pobiera rentę rodzinną jako świadczenie wyższe lub która była uprawniona do re-nty socjalnej i której prawo do tej renty ustało w związku z osadzeniem w a-reszcie wskutek tymczasowego aresztowania lub w zakładzie karnym w celu odbycia kary pozbawienia wolności, może zgłosić wniosek o przyznanie renty socjalnej w wysokości 50 proc. kwoty, pod warunkiem, że:- jest osobą samotnie gospodarującą,- nie posiada innego przychodu,- nie ma ustalonego prawa do renty rodzinnej,- jest właścicielem lokalu mieszkalnego (domku jednorodzinnego) albo przysługuje jej spółdzielcze prawo do lokalu lub jest najemcą lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy, innych jednostek samorządu terytorialnego albo stanowiącego własność Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych oraz- zobowiąże się pisemnie, że z tej renty będzie dokonywała opłat z tytułu czynszu lub innych należności za lokal mieszkalny (dom), a w lokalu tym nie przebywają inne Rentę socjalną może dostać osoba, która nigdy nie była ubezpieczona w ZUS. Jest to świadczenie wypłacane przez ZUS, ale finansowane przez budżet ci wypłacąRenta socjalna przyznawana jest w stałej wysokości - wynosi 84 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Renta ta podlega waloryzacji jak inne przypadku, gdy osoba ubiegająca się o rentę socjalną jest jednocześnie uprawniona do renty rodzinnej, której wysokość nie przekracza 200 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy - przysługuje prawo do obydwu świadczeń. Uwaga!Łączna wysokość renty rodzinnej i renty socjalnej nie może przekraczać 200 proc. kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jeśli przekracza - obniża się wysokość renty socjalna jest świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą z niej być też potrącane inne należności, np. kwoty nienależnie pobranych świadczeń, sumy egzekwowane przez komornika, na zaspokojenie należności, w tym prawo do renty socjalnej może być zawieszone?Może być zawieszone, jeśli osoba uprawniona osiągnęła przychód przekraczający 30 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ostatnio ogłoszonego przez GUS dla celów emerytalnych. Przychód ten może pochodzić z pracy, różnego typu umów, honorariów, działalności artystycznej. Za przychód uważa się też zasiłki: chorobowy, macierzyński i opiekuńczy oraz wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, także zasiłek lub świadczenie rehabilitacyjne i rodzinnaPrzysługuje ona członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała przyznane prawo do renty lub emerytury albo pracowała i spełniała określone warunki przewidziane przepisami ustawy emerytalnej. Należy się:1. dzieciom własnym, przysposobionym, przyjętym na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletniości,2. rodzicom,3. mają prawo do renty rodzinnej do ukończenia 16. roku życia bez żadnych warunków; po ukończeniu 16 lat prawo to przysługuje pod warunkiem kontynuowania nauki w szkole lub na wyższej uczelni - nie dłużej niż do osiągnięcia 25. roku życia, a jeśli dziecko student skończyło 25 lat w styczniu, a studia kończy w czerwcu, renta rodzinna będzie wypłacana do ukończenia studiów. Prawo do renty rodzinnej mają też dzieci bez względu na wiek, jeśli stały się całkowicie niezdolne do pracy przed 16. rokiem życia lub w czasie nauki w szkole do ukończenia 25. roku mają prawo do renty rodzinnej, jeżeli ubezpieczony (emeryt, rencista) bezpośrednio przed śmiercią przyczynił się do ich utrzymania, a ponadto spełniają warunki takie, jak dla wdowy czy wdowca (dotyczące wieku, orzeczenia o niezdolności do pracy lub wychowania małoletnich osób).Prawo do renty ma też wdowa/wdowiec, jeżeli w chwili śmierci małżonka miał 50 lat lub orzeczoną przez lekarza orzecznika ZUS całkowitą lub częściową niezdolność do pracy (wiek uprawniający wdowca do renty rodzinnej od 1 stycznia 1999 r. również wynosi 50 lat). Rentę rodzinną może uzyskać także wdowa lub wdowiec wychowujący dzieci uczące się, ale tylko do czasu ukończenia przez nie 18. roku Prawo do renty rodzinnej ma również rozwiedziony małżonek lub wdowa /wdowiec, który do dnia śmierci męża nie pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, czyli z nim nie zamieszkiwał. Osoba taka ma prawo do renty, jeśli miała w dniu śmierci męża prawo do alimentów z jego strony ustalone wyrokiem lub ugodą wdowa, która w chwili śmierci męża nie miała ukończonych 50 lat i nie była wtedy niezdolna do pracy, ma prawo do renty rodzinnej, jeśli przynajmniej jeden z warunków (wiek lub niezdolność do pracy) spełni do 5 lat od jego śmierci lub od zaprzestania wychowywania dzieci, wnuków itp. uprawnionych do renty przewiduje wypłatę renty rodzinnej również wdowie, która nie spełnia żadnego z warunków wieku lub niezdolności do pracy, ale brakuje jej niezbędnych źródeł utrzymania. W tej sytuacji ma ona prawo do tzw. renty okresowej wypłacanej przez rok od chwili śmierci męża. Jeśli wdowa udowodni, że uczestniczy w szkoleniu, które ma na celu uzyskanie przez nią kwalifikacji do zawodu, wówczas prawo do renty ma nawet przez 2 lata od chwili śmierci męża. Identyczne warunki musi spełniać wdowiec. Renta rodzinna wynosi:- dla jednej osoby - 85 proc. świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu,- dla dwóch osób - 90 proc. świadczenia,- dla trzech i więcej osób - 95 proc. uprawnionym członkom rodziny przysługuje jedna łączna renta rodzinna, która w razie konieczności dzielona jest w równych częściach między kwotyKwoty najniższych gwarantowanych świadczeń rentowych od 1 marca 2009 roku wynoszą:* renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i renta rodzinna - 675,10 zł* renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy - 519,30 zł* renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową i renta rodzinna wypadkowa - 810,12 zł* renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową - 623,16 złOwdowiali w najtrudniejszym położeniuBeata Kopczyńska, ZUS - W przypadku, gdy osoba zmarła miała - do dnia śmierci - ustalone prawo do emerytury lub renty, sytuacja jest prosta. Wdowa lub wdowiec mogą uzyskać to świadczenie, o ile oczywiście spełniają warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej. Bardziej skomplikowana jest sytuacja wtedy, gdy osoba zmarła nie miała przyznanej emerytury bądź renty. Wówczas, po złożeniu wniosku o rentę rodzinną, ZUS bada, czy zmarły spełniał warunki do uzyskania jednego z tych świadczeń. Przy ocenie prawa do renty ZUS przyjmuje, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy nawet wtedy, gdy w tzw. dacie śmierci faktycznie była zdolna do pracy. Zatem ustalając, czy zmarły mógłby uzyskać rentę z tytułu niezdolności do pracy, ZUS bada jedynie, czy spełniony został warunek wymaganego stażu ubezpieczeniowego (od jednego roku do pięciu lat, w zależności od daty po-wstania niezdolności do pracy) lub też czy osoba zmarła była zwolniona z obowiązku spełnienia tego wa-runku. Pięcioletni okres składkowy i nieskładkowy wymagany jest od osób, których niezdolność do pracy powstała po ukończeniu 30 lat, przypadał w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed dniem zgonu lub przed dniem powstania niezdolności do pracy. Niezdolność do pracy musi powstać w jednym z wymienionych w ustawie emerytalnej okresów składkowych lub nieskładkowych, bądź też nie później, niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. ZUS bada, czy ewentualnie zachodziły przesłanki do zwolnienia zmarłego z tego warunku.
Powodem jest tu choroba psychiczna, niedorozwój umysłowy albo innego rodzaju zaburzenia psychiczne, w szczególności pijaństwo lub narkomania, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę. fot. Adobe Stock Renta chorobowa to świadczenie dla osób, które częściowo lub całkowicie utraciły zdolność do pracy. Ich stan zdrowia nie może rokować poprawy. Renta z tytułu niezdolności do pracy wypłacana jest przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Kto może ją dostać? Ile obecnie wynosi renta chorobowa? Jaka jest najniższa i średnia renta chorobowa? Jak się o nią ubiegać? Renta chorobowa 2020: Komu przysługuje Wysokość Składanie wniosku Renta a praca Komu przysługuje renta chorobowa 2020 Renta chorobowa wypłacana jest osobom, które ze względu na stan zdrowia, utraciły zdolność do pracy zarobkowej. Utrata możliwości wykonywania pracy może być częściowa lub całkowita. O częściowej niezdolności do pracy mówi się w przypadku osób, które nie mogą dłużej pracować zgodnie ze swoimi kwalifikacjami. Całkowita niezdolność do pracy dotyczy sytuacji, kiedy chory nie może podjąć żadnej pracy. Warunkiem, aby uzyskać rentę chorobową, jest posiadanie ubezpieczenia społecznego, a więc oprowadzanie składek do ZUS. Najważniejsze zasady przyznania renty chorobowej w 2020 roku 1. Utrata zdolności do pracy musi zostać orzeczona przez lekarza orzecznika oraz komisję lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. 2. Utrata zdolności do pracy musi powstać w okresie składkowym (w czasie zatrudnienia) lub nieskładkowym (np. w czasie urlopu macierzyńskiego). Albo w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Istotny jest również okres ubezpieczenia: 1 rok - dla osób, które utraciły zdolność do pracy przed ukończeniem 20 lat; 2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku od 20 do 22 lat; 3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku od 22 do 25 lat; 4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku od 25 do 30 lat; 5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała po ukończeniu 30 lat. W przypadku osób, które utraciły zdolność do pracy po 30. roku życia, okres ubezpieczenia musi przypadać na ostatnich 10 lat od momentu złożenia wniosku o rentę. Ta zasada nie obowiązuje, jeśli chory jest całkowicie niezdolny do pracy i może wykazać: 20 lat stażu składkowego - w przypadku kobiet; 25 lat stażu składkowego - w przypadku mężczyzn. Komu i na jakich zasadach przysługuje renta rodzinna, inwalidzka lub socjalna? Wysokość renty chorobowej 2020 Wysokość renty chorobowej zależy od długości okresów składkowych i nieskładkowych. Renta socjalna przyznawana jest w stałej wysokości. W przypadku osoby całkowicie niezdolnej do pracy jest to: 24% kwoty bazowej, która stanowi wynosi 100 % przeciętnego wynagrodzenia bez składek. Obecnie wynosi 4003,88 zł brutto (od 29 lutego 2020 r.). 24% tej wartości to 960,93 zł. po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych; po 0,7 % podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych; po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresu brakującego do pełnych 25 lat okresów składkowych oraz nieskładkowych, które przypadają od dnia złożenia wniosku o rentę do dnia, w którym rencista osiągnąłby wiek uprawniający do emerytury. W przypadku osoby częściowo niezdolnej do pracy jest to: 75% wysokości renty ustalonej według wskazanej wyżej zasady. Od 1 marca 2020 roku będzie obowiązywała nowa stawka bazowa w wysokości 4380,34 zł. Najniższa i średnia renta chorobowa Najniższa renta chorobowa z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 1 marca wyniesie ok. 1200 brutto. Najniższa renta chorobowa z tytułu częściowej niezdolności do pracy wyniesie od 1 marca 2020 roku 900 zł brutto. Renta chorobowa 2020 - gdzie składać wniosek Aby ubiegać się o rentę chorobową, należy złożyć wniosek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Na stronie internetowej ZUS znajduje się gotowy wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy (druk ZUS Rp-1R). Należy go pobrać, wydrukować i wypełnić. Oprócz wniosku potrzebne będą jeszcze następujące dokumenty: informacja o okresach składkowych i nieskładkowych (druk ZUS Rp-6); dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe; dokumenty o zarobkach; zaświadczenie o stanie zdrowia (druk ZUS N-9); inne dokumenty medyczne; wywiad zawodowy wypełniony przez pracodawcę (druk ZUS N-10). Renta chorobowa 2020 a praca Osoby otrzymujące rentę chorobową mogą podejmować pracę. Jednak w niektórych przypadkach w takiej sytuacji wysokość renty może zostać obniżona lub ZUS może zawiesić wypłacanie świadczenia. Jeżeli wynagrodzenie za pracę rencisty w danym miesiącu wyniesie ponad 70% kwoty przeciętnego wynagrodzenia, renta zostanie w tymże miesiącu zmniejszona do wysokości 70% wynagrodzenia. Renta zostanie zawieszona w danym miesiącu, jeśli wynagrodzenie otrzymane przez rencistę wyniesie 130% lub więcej przeciętnego wynagrodzenia. Więcej o rentach:Renta rodzinna - komu przysługuje i jak ją uzyskać?Wysokość renty socjalnej w 2018 roku Renta inwalidy wojskowego w związku ze służbą wojskową lub przymusowym zatrudnieniem. Renta osoby represjonowanej. Powiązane wnioski. Wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy ERN. Wniosek o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy ERN-PUbezwłasnowolnienie osoby przebywającej w śpiączce Jeśli chce Pan zająć się sprawami ciotki, należałoby jak najszybciej wszcząć sprawę o ubezwłasnowolnienie, gdyż do przeniesienia pacjenta do hospicjum potrzebna jest albo jego zgoda, albo zgoda jego opiekuna. W mojej ocenie należy wystąpić z wnioskiem o ubezwłasnowolnienie. Zgodnie z art. 13 § 1 Kodeksu cywilnego (dalej osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem. W myśl art. 13 § 2 – dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską. Podstawową przesłanką całkowitego ubezwłasnowolnienia, charakterystyczną dla tej instytucji, jest niezdolność do kierowania swoim postępowaniem przez osobę fizyczną, przy czym słowo niemożność wskazuje na brak mentalnego, świadomego kontaktu z otoczeniem i brak możliwości intelektualnej oceny swojej sytuacji. Nie jest możliwe zatem ubezwłasnowolnienie osoby, która z powodu swojej ułomności lub inwalidztwa (np. wylewu, utraty wzroku, słuchu, mowy) ma bardzo utrudniony kontakt z otoczeniem, ale jej zdolności intelektualne nie zostały istotnie naruszone lub ograniczone. Z treści przedstawionego pytania wynika, że Pańska ciotka jest w stanie śpiączki, nie ma z nią kontaktu i wymaga całodobowej opieki. W związku z tym jest osobą, która spełnia przesłanki ubezwłasnowolnienia całkowitego. Według postanowienia Sądu Najwyższego z 29 grudnia 1983 r. (sygn. akt I CR 377/83) ubezwłasnowolnienie jest instytucją powołaną w wyłącznym interesie osoby chorej, która z przyczyn określonych w art. 13 § 1 nie jest w stanie kierować swoim postępowaniem albo z przyczyn określonych w art. 16 § 1 potrzebuje pomocy do prowadzenia spraw życia codziennego. Instytucja ubezwłasnowolnienia nie służy dobru wnoszącego o ubezwłasnowolnienie i rodziny tegoż wnoszącego. Postępowanie o ubezwłasnowolnienie Zgodnie z art. 544 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego (dalej wniosek o ubezwłasnowolnienie winien być skierowany do sądu okręgowego właściwego dla miejsca zamieszkania Pańskiej ciotki. Postępowanie wszczynane jest na wniosek, który w myśl art. 545 § 1 może zgłosić: małżonek osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie; jej krewni w linii prostej oraz rodzeństwo; jej przedstawiciel ustawowy. Pan nie jest krewnym swojej ciotki w linii prostej, dlatego wniosek powinna złożyć Pańska mama jako siostra osoby, której dotyczy wniosek. Dla osoby ubezwłasnowolnionej ustanawia się przedstawiciela ustawowego, to jest opiekuna albo kuratora. Przedstawiciela ustawowego wyznacza sąd opiekuńczy (sądem opiekuńczym jest wydział rodzinny sądu rejonowego) po uprawomocnieniu się postanowienia o ubezwłasnowolnieniu. Jeżeli sąd ubezwłasnowolni całkowicie Pańską ciotkę, ustanowi dla niej opiekuna. Zgodnie z art. 176 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej jeżeli wzgląd na dobro pozostającego pod opieką nie stoi temu na przeszkodzie, opiekunem ubezwłasnowolnionego całkowicie powinien być ustanowiony przede wszystkim jego małżonek, a w braku tegoż – jego ojciec lub matka. W przypadku braku osób wymienionych w powyższym przepisie (np. tak jak w Pańskim przypadku, kiedy mamy do czynienia z osobą samotną) zastosowanie znajdzie art. 149 zgodnie z którym opiekun winien być ustanowiony spośród krewnych lub innych osób bliskich osoby ubezwłasnowolnionej. Ustanowienie opiekuna dla osoby ubezwłasnowolnionej Zgodnie z art. 152 każdy, kogo sąd opiekuńczy ustanowi opiekunem, obowiązany jest opiekę objąć. Według art. 153 objęcie opieki następuje przez złożenie przyrzeczenia przed sądem opiekuńczym. Opiekun powinien objąć swe obowiązki niezwłocznie. Opiekun obowiązany jest wykonywać swe czynności z należytą starannością, jak tego wymaga dobro pozostającego pod opieką i interes społeczny. Do jego obowiązków należy sprawowanie pieczy nad osobą i majątkiem pozostającego pod opieką, jednakże zobowiązany jest uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego we wszelkich ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku ubezwłasnowolnionego. Ustawodawca nie wymienia tych „ważnych spraw”, jednakże do spraw, które z pewnością wymagają uzyskania zezwolenia sądu opiekuńczego, należy zaliczyć: nabycie, zbycie, obciążenie nieruchomości oraz praw na nieruchomości, zawarcie umowy dzierżawy nieruchomości; nabycie, zbycie, dzierżawę przedsiębiorstwa zarobkowego; zbycie, nabycie wartościowych rzeczy ruchomych; zaciągnięcie, udzielenie np. pożyczki, zobowiązań wekslowych; poręczenie i przyjęcie cudzych długów; dokonanie darowizn, zrzeczenie się dziedziczenia, odrzucenie spadku; dokonanie zabiegu lekarskiego; umieszczenie w placówce pomocy społecznej, w szpitalu; podjęcie gotówki z rachunku bankowego. Inwentarz majątku osoby pozostającej pod opieką Niezwłocznie po objęciu opieki opiekun obowiązany jest sporządzić inwentarz majątku osoby pozostającej pod opieką i przedstawić go sądowi opiekuńczemu. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w razie późniejszego nabycia majątku przez osobę pozostającą pod opieką. Sąd opiekuńczy może zwolnić opiekuna od obowiązku sporządzenia inwentarza, jeżeli majątek jest nieznaczny. Sąd opiekuńczy może zobowiązać opiekuna do złożenia do depozytu sądowego kosztowności, papierów wartościowych i innych dokumentów należących do pozostającego pod opieką. Przedmioty te nie mogą być odebrane bez zezwolenia sądu opiekuńczego. Gotówka pozostającego pod opieką, jeżeli nie jest potrzebna do zaspokajania jego uzasadnionych potrzeb, powinna być złożona przez opiekuna w instytucji bankowej. Opiekun może podejmować ulokowaną gotówkę tylko za zezwoleniem sądu opiekuńczego. Sąd opiekuńczy przyzna opiekunowi za sprawowanie opieki na jego żądanie stosowne wynagrodzenie okresowe albo wynagrodzenie jednorazowe w dniu ustania opieki lub zwolnienia go od niej. Wynagrodzenia nie przyznaje się, jeżeli nakład pracy opiekuna jest nieznaczny lub gdy sprawowanie opieki jest związane z pełnieniem funkcji rodziny zastępczej albo czyni zadość zasadom współżycia społecznego. Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której opieka została ustanowiona, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej. Należy podkreślić, że ustanowienie opiekuna następuje dopiero po ubezwłasnowolnieniu. Przeniesienie osoby w śpiączce do hospicjum Na podstawie powyższego należy zaznaczyć, że jeżeli to Pan chciałby wyrazić zgodę na przeniesienie osoby samotnej w śpiączce do hospicjum oraz ewentualnie sprzedaż jej nieruchomości, aby opłacić koszty pobytu, możliwe jest jedynie ubezwłasnowolnienie. Nie jest to jednak takie proste. Wprawdzie Pańska ciotka pozostaje w śpiączce, jednak jeżeli nie zaznaczy Pan wyraźnego celu, dla którego chce ją Pan ubezwłasnowolnić, to sąd oddali Pański wniosek, ponieważ ubezwłasnowolnienie może być orzeczone jedynie dla dobra osoby, której wniosek dotyczy. Uzasadnieniem wniosku będzie więc skierowanie ciotki do hospicjum oraz zarządzanie jej finansami, a mianowicie pokrywanie pobytu w hospicjum z jej dochodów i majątku. Na tym jednak etapie za wcześnie mówić o obowiązku zabrania chorej ze szpitala. Należy zaznaczyć, że lekarz w szpitalu może sam wystąpić o zgodę do sądu opiekuńczego na umieszczenie chorego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 25 czerwca 2012 r. w sprawie kierowania do zakładów opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych co do zasady z takim wnioskiem powinna wystąpić Pańska ciotka. Jednak § 6 tego rozporządzenia stanowi, że wniosek, skierowanie oraz wywiad pielęgniarski i zaświadczenie lekarskie nie są wymagane w przypadku, gdy sąd opiekuńczy wyda orzeczenie o umieszczeniu świadczeniobiorcy w zakładzie opiekuńczym. W takiej sytuacji orzeczenie sądu opiekuńczego stanowi podstawę do umieszczenia świadczeniobiorcy w zakładzie opiekuńczym. Sądy same nie wiedzą, kto powinien wystąpić z takim wnioskiem sądu opiekuńczego. Nie wyjaśniają także tego przepisy. Bardzo prawdopodobne, że z wnioskiem takim występuje lekarz szpitala. Koszty są pokrywane z renty pacjenta. Tutaj znowu pojawia się kwestia zgody na przelewanie tych środków, dlatego najlepiej moim zdaniem wystąpić o ubezwłasnowolnienie, otrzymawszy najpierw stosowne zaświadczenie ze szpitala o stanie zdrowia Pańskiej ciotki. Nie wiem też, czy zdoła Pan przekonać mamę do wystąpienia z takim wnioskiem. Wprawdzie opłata od wniosku o ubezwłasnowolnienie wynosi 40 zł, jednak nie są to jedyne koszty, gdyż sąd zawsze powołuje dwóch biegłych, którzy dodatkowo oceniają stan zdrowia chorego. Opinie te mogą być drogie (kilka tysięcy złotych), a ich koszty ponosi niestety wnioskodawca. Można oczywiście złożyć wniosek o zwolnienie z kosztów w całości i złożenie oświadczenia o stanie rodzinnym na formularzu dostępnym w każdym sądzie i w Internecie, ale to czy wnioskodawca zostanie zwolniony od opłat, zależy od jego dochodów i uznania sądu. Kwestię wypłaty renty reguluje dość dokładnie ustawa z dnia 12 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z art. 130 ust. 2 tej ustawy świadczenia wypłaca się osobom uprawnionym, za pośrednictwem osób prawnych prowadzących działalność w zakresie doręczania świadczeń, albo na wniosek tej osoby na jej rachunek w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. Wyjątkiem od tej sytuacji jest przebywanie w areszcie lub zakładzie karnym. Na mocy art. 130 ust. 2a powyższej ustawy przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do osób sprawujących opiekę prawną nad osobami uprawnionymi do renty. Wypłata renty osobie innej niż uprawniona Aby zatem ZUS wypłacił rentę osobie innej niż sam uprawniony, osoba ta musi posiadać status opiekuna prawnego rencisty. Faktyczne sprawowanie opieki lub pokrewieństwo nie wpływają na uprawnienia do odbioru wypłaty. Dalsze zapisy ustawy – dokładnie art. 134 ust. 1 pkt 5 – stanowią, że wypłatę świadczeń wstrzymuje się, jeżeli świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego. Przebywanie w stanie śpiączki, w hospicjum w stanie nieświadomości, jest taką właśnie okolicznością. ZUS nie może doręczyć świadczenia osobie uprawnionej, ponieważ nie jest ona w stanie odebrać płatności. Jeśli nikt nie uzyskał opieki prawnej nad taką osobą, to ZUS nie jest w stanie właściwie wykonać swoich obowiązków (tj. obowiązków dotyczących wypłaty świadczenia). Gdyby ciotka nie posiadała rachunku w banku, ZUS musiałby w ogóle wstrzymać wypłatę renty. Według art. 135 ustawy o emeryturach i rentach z FUS: W razie ustania przyczyny powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, wypłatę wznawia się od miesiąca ustania tej przyczyny, jednak nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty lub wydano z urzędu decyzję o jej wznowieniu, z uwzględnieniem ust. 2. W przypadkach określonych w art. 134 ust. 1 pkt 5 wypłatę świadczenia wznawia się od miesiąca, w którym ją wstrzymano, jednak za okres nie dłuższy niż 3 lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty. Wobec tego aby otrzymywać na swoje konto świadczenie należne Pańskiej ciotce, musiałby się Pan stać jej opiekunem prawnym. Wówczas do Pana rąk lub na wskazane konto zostanie wypłacona renta. Jednak jak podaje art. 136b ustawy o emeryturach i rentach z FUS: Jeżeli z akt sprawy wynika konieczność ustanowienia dla osoby uprawnionej do emerytury lub renty opiekuna prawnego, do czasu jego ustanowienia świadczenia mogą być wypłacane osobie sprawującej faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą, po uprzednim pouczeniu o konieczności poinformowania organu rentowego o zajściu okoliczności powodujących ustanie lub zawieszenie prawa do świadczenia albo wstrzymanie wypłaty świadczenia w całości lub w części oraz o obowiązku zwrotu świadczenia przez tę osobę, w przypadku gdy zostało pobrane nienależnie. Świadczenie jest wypłacane osobie sprawującej faktyczną opiekę nad emerytem lub rencistą na podstawie oświadczenia o sprawowaniu tej opieki, potwierdzonego przez organ, który z racji wykonywanych zadań posiada informacje dotyczące sprawowania tej opieki. Powinien Pan pamiętać o tym przepisie, gdyż w sytuacji skierowania ciotki do hospicjum, to ono będzie w istocie jej opiekunem faktycznym. Reasumując: zarządzać majątkiem osoby samotnej w śpiączce będzie mógł dopiero ustanowiony opiekun prawny po jego ubezwłasnowolnieniu całkowitym i to za zgodą sądu opiekuńczego na dokonanie określonych czynności przekraczających zwykły zarząd majątkiem. Obecnie ani Pan, ani nikt z rodziny nie jest do tego upoważniony. Hospicjum albo inna placówka finansowana z ubezpieczenia Pańskiej ciotki ma możliwość wystąpienia o przyznawanie tych środków na jej rzecz jako na rzecz opiekuna faktycznego. Jeżeli Pańska mama, jako osoba uprawniona, nie zdecyduje się na wystąpienie do sądu, to ma Pan związane ręce. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
You are looking for information, articles, knowledge about the topic nail salons open on sunday near me 일본 워킹 홀리데이 비용 on Google, you do not find the information you need!
Hospicjum stacjonarne - na czym polega? To placówka dla osób nieuleczalnie chorych, które z racji stanu zdrowia lub braku odpowiedniej opieki nie mogą dłużej mieszkać w swoim domu. Kto może być skierowany do hospicjum, ile kosztuje opieka w hospicjum i jak wygląda opieka w hospicjum stacjonarnym? W hospicjum stacjonarnym rodzina może przebywać z chorym przez cały dzień. Spis treściHospicjum stacjonarne: dla kogo?Hospicjum stacjonarne: skierowanieHospicjum stacjonarne: ile kosztuje?Hospicjum stacjonarne: jak wygląda opieka? Hospicjum stacjonarne to placówka świadcząca opiekę paliatywną czyli taką, której celem jest poprawa życia osoby chorej po to, by w ostatnich tygodniach lub miesiącach życia jak najmniej cierpiała. W wielu hospicjach stacjonarnych bliscy mogą być przy pacjencie przez cały dzień, wracając do swojego domu tylko na noc. Wielu osobom hospicjum kojarzy się źle - z miejscem, w którym umiera się z dala od domu. Tymczasem fakty są zupełnie inne, badania dowodzą bowiem, że hospicja nie skracają, a wręcz przedłużają życie. Jedno z takich badań przeprowadzono w 2010 roku w Massachusetts General Hospital w Bostonie. Chorych w czwartym stadium raka płuc podzielono na dwie grupy – jedna z nich otrzymywała zwykłe leczenie, drudzy trafili pod opiekę hospicjum, gdzie otrzymywali opiekę paliatywną. Nie tylko cierpieli mniej, niż pacjenci z pierwszej grupy, ale średnio żyli również o 25 proc. dłużej. Hospicjum stacjonarne: dla kogo? Przepisy mówią, że pod opiekę hospicjum stacjonarnego trafić mogą ci pacjenci, którzy nie rokują szans na wyleczenie i zakończyli już leczenie, a także są w okresie terminalnym choroby. Cierpiący na nowotwory, rdzeniowy zanik mięśni, AIDS, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekłe zapalenie trzustki, chorobę niedokrwienną kończyn, niewydolność krążenia, niewydolność nerek czy niewydolność oddychania, chorobę Alzheimera, stan po udarze, czy trudne do wyleczenia odleżyny Większość pacjentów stanowią chorzy onkologicznie (zgodnie z przepisami NFZ musi być ich 90 proc.). O opiece w hospicjum domowym warto pomyśleć wówczas, gdy nie ma już dalszych możliwości leczenia choroby, a chory wymaga stałej, niekiedy całodobowej opieki specjalistów, podawania leków przeciwbólowych, nie wstaje z łóżka, dręczą go wymioty, infekcje, dokuczają odleżyny. Pracujący w hospicjum lekarze zaopiekują się wówczas chorym dużo lepiej, niż nawet najbardziej kochający domownicy, gdyż będą w stanie odpowiednio dobrać dawki leków przeciwbólowych, a w zależności od rodzaju choroby mogą również zastosować inne metody łagodzenia dolegliwości – na przykład łagodną chemioterapię paliatywną czy paliatywną radioterapię, która zmniejszy guzy powstałe w wyniku przerzutów, co złagodzi np. duszności. Hospicjum stacjonarne: skierowanie O objęcie opieką hospicyjną może poprosić zarówno sam pacjent, jak i jego bliscy, a także pracownicy opieki zdrowotnej lub, w uzasadnionych przypadkach, inne osoby (np. sąsiedzi osoby samotnej czy pracownicy opieki społecznej). Skierowanie do hospicjum wystawia lekarz pierwszego kontaktu lub lekarz z placówki opiekuńczej lub szpitala, w którym obecnie przebywa pacjent. Decyzję o tym, czy dana osoba zostanie do hospicjum przyjęta, podejmuje lekarz hospicyjny. To jeszcze nie koniec: by chory został przyjęty do hospicjum, potrzebne są również inne dokumenty: Dokument potwierdzający, że zakończono leczenie przyczynowe choroby podstawowej. Oświadczenie o wyrażeniu zgody na przebywanie pod opieką hospicjum – podpisuje je chory lub osoba, która sprawuje nad nim opiekę (w przypadku niezdolności pacjenta do wyrażenia swojej woli). Czytaj też: Hospicjum domowe: na czym polega i ile kosztuje? Leczenie paliatywne: na czym polega i ile trwa? Opieka wytchnieniowa: czym jest i kto może z niej skorzystać? Hospicjum stacjonarne: ile kosztuje? Pobyt w hospicjum stacjonarnym jest bezpłatny. Pacjenci mają zapewnioną opiekę lekarzy i pielęgniarek, leczenie farmakologiczne, w tym leczenie bólu, a także opiekę psychologiczną (która obejmuje również rodzinę pacjenta) oraz rehabilitację. Bezpłatne są również wyroby medyczne oraz niezbędne badania diagnostyczne, zlecone przez lekarza zatrudnionego w hospicjum. Według przepisów pod opieką hospicjum można przebywać nie dłużej, niż przez pół roku, jednak okres ten można wydłużyć. Warto również wiedzieć, że hospicja proponują "opiekę wyręczeniową" (tzw. "pobyt wyręczeniowy") – czyli tylko na jakiś czas, zwykle na 10 dni. W tym czasie terminalnie chory pacjent może przebywać pod opieką lekarzy i pielęgniarek, a opiekujący się nim na co dzień bliscy – odpocząć, przynajmniej w nocy. W praktyce wygląda to zwykle tak, że bliscy czuwają przy chorym w ciągu dnia, a na noc wracają do domu. Hospicjum stacjonarne: jak wygląda opieka? Opieka w hospicjum jest całodobowa, a pacjent ma dostęp do lekarza i pielęgniarki przez siedem dni w tygodniu. Wygląda to trochę tak, jak w szpitalu, jednak hospicjum od szpitala odróżnia to, że pacjenci mają więcej swobody: może czuwać przy nich rodzina, na stolikach przy łóżkach mogą stać kwiaty czy zdjęcia bliskich – po to, by pacjent w hospicjum poczuł się jak w domu.
Badacz z UJ sprawdza, co czują pacjenci w śpiączce. Chociaż osoby w śpiączce mogą być świadome tego, co się wokół nich dzieje, nie zawsze są w stanie wyrazić to swoim ciałem. Badacz z Uniwersytetu Jagiellońskiego chce usprawnić diagnozę osób w śpiączce i zbadać, jak funkcjonują mózgi takich pacjentów. Dr Marek Binder z
Dla wielu seniorów renta stanowi główną pomoc finansową. Świadczenia te przyznaje się z powodu niezdolności do pracy lub śmierci osoby bliskiej. Na jakie renty z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych mogą liczyć osoby starsze? Renta z tytułu niezdolności do pracy: stała, okresowa, szkoleniowa Renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki: 1. jest niezdolny do pracy; 2. ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy (wymóg ten nie dotyczy ubezpieczonego, którego niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy) ; 3. niezdolność do pracy powstała w okresach określonych w ustawie emerytalnej (wymogu tego nie stosuje się do ubezpieczonego, który jest całkowicie niezdolny do pracy i którego okres składkowy i nieskładowy wynosi co najmniej 20 lat w przypadku kobiet lub 25 lat w przypadku mężczyzny); 4. nie ma ustalonego prawa do emerytury z FUS lub nie spełnia warunków do jej uzyskania. Osobie, która spełni powyższe warunki przysługuje renta stała lub okresowa (na okres wskazany w decyzji organu rentowego). Jeżeli u takiej osobny celowe jest przekwalifikowanie zawodowe ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, przyznaje się jej rentę szkoleniową na okres 6 miesięcy z możliwością jego przedłużenia lub skrócenia w określonych sytuacjach. Poniżej kwoty najniższych rent z tytułu niezdolności do pracy, obowiązujące od 1 marca 2019 r. (Źródło: ZUS): Rodzaj świadczenia Kwota renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy 1100,00 zł renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy 825,00 zł renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową i renta rodzinna wypadkowa 1320,00 zł renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem lub chorobą zawodową 990,00 zł Renta socjalna: stała i okresowa Osoby pełnoletnie całkowicie niezdolne do pracy mogę ubiegać się o rentę socjalną. W przypadku tego typu świadczenia ważne jest, aby naruszenie zdolności organizmu powodujące niezdolność do pracy powstało przed osiągnięciem pełnoletności, w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej (do 25. roku życia) lub w trakcie kształcenia w szkole doktorskiej, studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała, można ubiegać się o rentę socjalną stałą. Renta socjalna okresowa przyznawana jest, jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa. Od 1 marca 2019 r. renta socjalna wynosi 1100,00 zł. Renta rodzinna Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Renta ta przysługuje również uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci pobierała zasiłek przedemerytalny, świadczenie przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne. Po spełnieniu określonych wymogów do otrzymania renty rodzinnej uprawnione są dzieci, wnuki, rodzeństwo i małżonek osoby zmarłej. Kwota najniższej renty rodzinnej od 1 marca 2019 r. wynosi 1100,00 zł. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j. t. Dz. U. z 2018 r., poz. 1270 z późn. zm.) Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (j. t. Dz. U. z 2019 r., poz. 1455 z późn. zm.) Polecamy serwis: Prawa seniora
여자의 호감표시 , 그녀는 당신에게 반했는가? : 네이버 블로그. Article author: m.blog.naver.com; Reviews from users: 24544 Ratings; Top rated: 4.6
Renta czy świadczenie rehabilitacyjne po 182 dniach zwolnienia? Witam, Proszę o poradę w sprawie możliwych wariantów orzeczenia lekarskiego które ZUS może zaproponować pacjentowi w sytuacji w jakiej znalazła się moja żona. W końcówce ubiegłego roku stwierdzono u niej komórki nowotworowe - guz na węzłach chłonnych, biopsja, stwierdzenia stanu przerzutu, poszukiwanie źródła nowotworu, w końcu badanie receptorów wskazało pierś, chemioterapia wyciszająca - 4 wlewki, zabieg usunięcia piersi wraz z węzłami chłonnymi, chemioterapia pooperacyjna - 4 wlewki - w trakcie, potem przewidziana jeszcze dwa tygodnie mija żonie 182 dni zwolnienia lekarskiego. Żona chciałaby wrócić do pracy (wiek 55lat). Lekarz prowadzący pozytywnie rokuje możliwość powrotu do pracy. Złożony wniosek o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego na okres do zakończenia leczenia został załatwiony orzeczeniem lekarza ZUS, o całkowitej niezdolności do pracy na okres jednego roku i przyznaniem renty na ten okres z komentarzem, że dla kobiety w pani wieku jest to wyjście lepiej zabezpieczające przyszłość, z uwagi na możliwość zwolnienia przez pracodawcę. Oczywiście od decyzji przysługuje odwołanie. Moje i żony pytania i wątpliwości są następujące: - czy lekarz orzecznik wg procedur ZUS może podważać rokowania dotyczące stanu zdrowia i jego poprawy wystawione przez lekarz a prowadzącego - czy w przypadku deklaracji zakładu pracy o możliwości powrotu do pracy po okresie zwolnienia (staż pracy w firmie ok. 20 lat, ogółem ponad 30 lat) nie jest lepszym i korzystniejszym dla pacjenta pobieranie zasiłku rehabilitacyjnego, nawet w przypadku gdyby potem zakład pracy wycofał się ze złożonej deklaracji nie mając gwarancji przedłużenia przyznanej na rok renty - czy są jakieś procedury dotyczące przedłużenia okresu przyznanej renty w przypadku choroby takiej jak u żony i do jakiego okresu - jeżeli w oczach orzecznika jest tak źle to czemu nie przyznaje się renty np na 3 czy 5 lat, czy wynika to z jakichś procedur, czy z wytycznych ekonomii ZUS bez względu na pacjenta, jego staż pracy i okres ubezpieczenia - czy nie może się po roku okazać, że renta nie jest przedłużona i żona zostaje na lodzie (jest pierwszym rocznikiem nie łapiącym się na wcześniejszą emeryturę 1954) - czy zgoda na przyjęcie świadczenia rentowego oznacza automatyczne rozwiązanie stosunku pracy z pracodawcą - czy w przypadku takiej renty istnieje możliwość pracy np na pół etatu lub jakie są inne ograniczenia - jaka forma odwołania czy innych działań byłaby najlepszą pod względem zabezpieczenia środków na utrzymanie czy możliwości ich utrzymania do czasu pozwalającego na przejście na emeryturę - kto, w jakim trybie i w jakiej wysokości przyznaje rentę na podstawia takiego orzeczenia Przepraszam za dużą ilość pytań i wątpliwości ale zaistniała sytuacja mocno nas zaskoczyła, żona nie brała pod uwagę takiego obrotu sprawy, nie znamy przepisów i praktyki w tym zakresie nawet z jakichś podobnych sytuacji wśród rodziny i znajomych. Byłbym bardzo wdzięczny za poradę, tym bardziej, że czas na odwołanie mamy do a zapoznanie się samodzielne z tymi problemami raczej przekracza możliwości przeciętnego pacjenta. Jeżeli pomogłaby wizyta u Pana to jesteśmy gotowi przyjechać na spotkanie. Z góry dziękuję i serdecznie pozdrawiam. Renta czy świadczenie rehabilitacyjne po 182 dniach zwolnienia Moja odpowiedź Temat ma charakter otwarty. Za bardzo nie wiem co mam poradzić, więc proszę chętnych o pomoc poprzez komentarze. Po raz pierwszy spotykam się z dylematem renta czy świadczenie rehabilitacyjne. Witam, Panie doktorze, przede wszystkim serdeczne dzięki za odpowiedź. Dopiero dzisiaj jestem pod internetem więc mam możliwość kontaktu. Oczywiście brać należy pod uwagę wszystkie możliwości i żona chce jeszcze raz porozmawiać ze swoim szefostwem odnośnie deklaracji powrotu do pracy i ich planów zatrudnienia w dłuższej perspektywie. Jest to oczywiście tylko teoria ale są podstawy sądzić, że z podjętych deklaracji postarają się wywiązać. Za Pana radą postaram się jeszcze raz porozmawiać z lekarką prowadzącą odnośnie rokowań na przyszłość. Mam jeszcze takie pytania: - w przypadku nie przyjęcia przez żonę propozycji rentowej ZUS-u czy nie ma z ich strony jakichś ograniczeń (teraz i w przyszłości) w przypadku podjęcia decyzji o powrocie do pracy po upływie 182 dni zwolnienia chorobowego, oczywiście wiąże się to z dopuszczeniem do pracy przez lekarza medycyny pracy, co w przypadku choroby nowotworowej podobno jest dopuszczalne - czy w przypadku powrotu do pracy i pomimo deklaracji zakładu pracy o takiej możliwości ewentualne wypowiedzenie jest wypowiedzeniem na warunkach ogólnych umowy o pracę, czy na warunkach likwidacji stanowiska czy teź możliwa jest inna, mniej korzystna jego forma - czy w przypadku "odpukać" nawrotu choroby, po jakimś okresie ponownego zatrudnienia fakt rezygnacji z obecnej propozycji rentowej ZUS będzie miał jakiś wpływ na przyszłość Panie doktorze, przepraszam za taką ilość pytań, wiem, że decyzja ostateczna musi być podjęta przez nas ze wszystkimi ewentualnymi konsekwencjami ale gąszcz przepisów w tych sprawach i możliwych wariantów jest tak duży, że chociaż trochę chcielibyśmy nie działać po omacku i przeanalizować możliwe za i przeciw. Jeszcze raz serdecznie dziękuję za poświęcony naszej sprawie czas i szybka odpowiedź. Pozdrawiam, Renta czy świadczenie rehabilitacyjne po 182 dniach zwolnienia Podziel się: gabinet - blog
Osoby w śpiączce świadomej mogą być w pełni świadome swojego otoczenia, ale nie są w stanie wyrazić swoich myśli i uczuć. To jest bardzo trudne i frustrujące zarówno dla pacjenta, jak i dla jego bliskich. Czy ludzie w śpiączce czują ból? To pytanie jest trudne do jednoznacznej odpowiedzi.
Ubezwłasnowolnienie osoby pozostającej w śpiączce Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu postępowania cywilnego zwanego dalej Z treści Pana pytania wynika, iż osoba, nad którą sprawuje Pan nieformalną pieczę, znajduje się w śpiączce. Śpiączka, jak podkreślają lekarze, może trwać od 8 do 10 miesięcy. Pana wolą jest ustanowienie w jak najszybszym czasie „opiekuna”, który będzie mógł podejmować decyzję za osobę będącą w śpiączce. W moje ocenie zasadne jest wskazanie na instytucję doradcy tymczasowego. Wniosek o ubezwłasnowolnienie może zgłosić: małżonek osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie; jej krewni w linii prostej oraz rodzeństwo; jej przedstawiciel ustawowy. Czy matka osoby dorosłej jest uprawniona do złożenia wniosku o ubezwłasnowolnienie? Matka jest osobą spokrewnioną w linii prostej, zatem podstawę prawną uprawnienia do złożenia wniosku o ubezwłasnowolnienie stano art. 545 § 1 pkt 2 Uczestnikami postępowania o ubezwłasnowolnienie są z mocy samego prawa prócz wnioskodawcy: osoba, której dotyczy wniosek; jej przedstawiciel ustawowy; małżonek osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie. Postępowanie toczy się z udziałem prokuratora. Organizacje pozarządowe, do których zadań statutowych należy ochrona praw osób niepełnosprawnych, udzielanie pomocy takim osobom lub ochrona praw człowieka, mogą wstąpić do postępowania w każdym jego stadium. Osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, należy wysłuchać niezwłocznie po wszczęciu postępowania; wysłuchanie powinno odbyć się w obecności biegłego psychologa oraz – w zależności od stanu zdrowia osoby, która ma być wysłuchana – biegłego lekarza psychiatry lub neurologa. W celu wysłuchania osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, sąd może zarządzić przymusowe sprowadzenie tej osoby na rozprawę albo wysłuchać ją przez sędziego wyznaczonego. Na postanowienie sądu o przymusowym sprowadzeniu osoby na rozprawę przysługuje zażalenie. Niemożność porozumienia się z osobą, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, stwierdza się w protokole po wysłuchaniu biegłego lekarza i psychologa uczestniczących w posiedzeniu. Doradca tymczasowy ustanowiony dla osoby pozostającej w śpiączce W tym miejscu wskazać należy na instytucję, która pozwoliłaby dokonywać czynności za osobę w śpiączce w toku postępowania. Zasadnym w Pana przypadku byłoby wniesienie o ustanowienie doradcy tymczasowego. Jeżeli wniosek o ubezwłasnowolnienie dotyczy osoby pełnoletniej, sąd może na wniosek uczestnika postępowania lub z urzędu, przy wszczęciu lub w toku postępowania, ustanowić dla niej doradcę tymczasowego, gdy uzna to za konieczne dla ochrony jej osoby lub mienia. Przed ustanowieniem doradcy tymczasowego należy wysłuchać osobę, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie. Doradcą tymczasowym należy ustanowić przede wszystkim małżonka, krewnego lub inną osobę bliską, jeżeli nie stoi temu na przeszkodzie wzgląd na dobro osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie. Innymi słowy na czas postępowania o ubezwłasnowolnienie częściowe lub całkowite mógłby Pan lub inna osoba zostać doradcą tymczasowym. Kiedy postanowienie o ustanowieniu doradcy tymczasowego traci moc? Osoba, dla której ustanowiono doradcę tymczasowego, ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych na równi z osobą ubezwłasnowolnioną częściowo. Postanowienie o ustanowieniu doradcy tymczasowego traci moc z chwilą, gdy: wniosek o ubezwłasnowolnienie został prawomocnie oddalony lub odrzucony albo postępowanie umorzono; na skutek orzeczenia o ubezwłasnowolnieniu ustanowiony został opiekun lub kurator. Wyraźnie podkreślić należy, iż doradca tymczasowy co do zasady zostaje następnie, jeżeli okoliczności sprawy na to pozawalają, kuratorem lub opiekunem. Istotnym jest, iż do doradcy tymczasowego stosuje się przepisy o kuratorze osoby częściowo ubezwłasnowolnionej. Kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo jest powołany do jej reprezentowania i do zarządu jej majątkiem tylko wtedy, gdy sąd opiekuńczy tak postanowi. Nie zmienia to jednak faktu, że w ważniejszych sprawach, które dotyczą osoby lub majątku doradca tymczasowy będzie zmuszony uzyskiwać zezwolenie sądu opiekuńczego. Powyższa instytucja w mojej ocenie jest jedyną, która pozwoli zabezpieczyć interesy osoby będącej w śpiączce. Ostatnimi czasy zaobserwować można tendencję, zgodnie z którą sądy bardzo często korzystają z doradcy tymczasowego, właśnie po to, by zabezpieczyć interesy uczestników w toku postępowania i przyspieszyć postępowanie. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
Osoby w śpiączce wciąż pozostają dla nas zagadką. Stan nieświadomości, w którym przebywają, przypomina sen, choć snem nie jest. Śpiączka może trwać krótko –
Menu podstrony Twoje Prawa Renta socjalna jest świadczeniem alternatywnym dla osób, które nie nabyły uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy. Warunkiem przyznania renty socjalnej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest pełnoletność oraz całkowita niezdolność do pracy stwierdzona w okresie "od dzieciństwa" do ukończenia nauki w szkole. Renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: przed ukończeniem 18 roku życia, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej przed ukończeniem 25 roku życia, w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Renta socjalna może zostać przyznana na stałe - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała lub na czas określony - jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa. Przedłużenie ważności orzeczeń i prawa do świadczenia z powodu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii COVID-19 - zobacz Orzekanie o niezdolności do pracy. Rentę socjalną przyznaje i wypłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik ZUS w taki sam sposób jak w przypadku renty z tytułu niezdolności do pracy (zobacz - Orzekanie o niezdolności do pracy) Renta socjalna nie przysługuje osobie: uprawnionej do emerytury, uposażenia w stanie spoczynku, renty z tytułu niezdolności do pracy, renty inwalidzkiej lub pobierającej świadczenie o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych, renty strukturalnej, a także osobie uprawnionej do zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, będącej właścicielem lub posiadaczem (samoistnym lub zależnym) nieruchomości rolnej o powierzchni użytków rolnych przekraczającej 5 ha przeliczeniowych. Renta socjalna wynosi 100 % kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Kwota renty socjalnej jest opodatkowana, oznacza to, że osoby ją pobierające mogą korzystać z odliczeń podatkowych (zobacz - Podatki) W przypadku zbiegu uprawnień do renty socjalnej z uprawnieniem do renty rodzinnej kwota renty socjalnej ulega takiemu obniżeniu, aby łączna kwota obu świadczeń nie przekraczała 200% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Kwota obniżonej renty socjalnej nie może być niższa niż 10% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Renta socjalna nie przysługuje, jeżeli kwota renty rodzinnej przekracza 200% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Osobom uprawnionym do renty socjalnej przed dniem wejścia w życie ustawy o rencie socjalnej na podstawie ustawy o pomocy społecznej, renta socjalna przysługuje w wysokości i na zasadach określonych w ustawie o rencie socjalnej. Orzeczenia o stopniu niepełnosprawności oraz orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów wydane przed dniem wejścia w życie ustawy o rencie socjalnej i uprawniające do renty socjalnej na podstawie ustawy o pomocy społecznej stanowią podstawę do przyznania renty socjalnej na okres, na który zostały wydane. W razie śmierci osoby pobierającej rentę socjalną przysługuje zasiłek pogrzebowy, na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wpłacam DAR Jeśli nasz poradnik był pomocny - prosimy Cię o wpłatę kilkuzłotowej darowizny oraz przekazanie 1% podatku na sfinansowanie stypendiów przekazywanych przez nasze Stowarzyszenie dla dzieci w ciężkim stanie klinicznym. Dziękujemy! Publikacja jest finansowana przez Narodowy Instytut Wolności - Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2014 – 2020 oraz Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018 – 2030 (nowa wersja, strona w przygotowaniu). Copyright © SPES 1999 - 2022. Wszystkie prawa fragment utworów i informacji zamieszczonych na stronach serwisu "Twoje Prawa" nie może być: rozpowszechniany, udostępniany publicznie, publikowany, kopiowany, reprodukowany, bez względu na formę oraz cel (odpłatnie lub nieodpłatnie), bez pisemnej zgody Stowarzyszenia SPES.
Doprowadzenie przez policję następuje w obecności lekarza lub pielęgniarki publicznego zakładu opieki zdrowotnej. Sąd także może ustanowić dla osoby, której postępowanie dotyczy bezpośrednio, adwokata z urzędu, nawet bez złożenia wniosku, jeżeli osoba ta ze względu na stan zdrowia psychicznego nie jest zdolna do złożenia
Przepisy określają, czym jest niezdolność do pracy i kiedy musi powstać, by chory miał prawo do renty chorobowej 123RFZgodnie z ostatnimi danymi opublikowanymi przez ZUS z renty chorobowej (renty z tytułu niezdolności do pracy) korzysta ponad 740 tys. osób. Kluczowym pojęciem przy zrozumieniu, jakie zasady rządzą przyznawaniem rent, jest pojęcie niezdolności do pracy. Renta nie jest bowiem przyznawana z uwagi na sam fakt choroby, ale na niezdolność do pracy wynikającą ze złego stanu zdrowia. Istotne jest więc nie to, czy osoba ubiegająca się o rentę jest chora, ale to, czy jej choroba skutkuje utratą zdolności do wykonywania do pracyOrzeczenie o niezdolności do pracy wydaje lekarz orzecznik ZUS. Po tym, jak osoba zainteresowana otrzymaniem renty, złoży wniosek o jej przyznanie, zostanie poddana badaniu przez lekarza orzecznika. Będzie ono przeprowadzone w siedzibie orzecznika, a jeśli stan zdrowia ubezpieczonego na to nie pozwala - w domu ubezpieczonego. Badanie w praktyce ma niewiele wspólnego z tym, które przeprowadza lekarz rodzinny lub specjalista. Polega ono przede wszystkim na ocenie, czy schorzenia przeszkadzają danej osobie w wykonywaniu pracy zawodowej. Wiedzę o jej stanie zdrowia, przebiegu leczenia i warunkach, w jakich dotychczas wykonywała pracę, orzecznik czerpie z dokumentacji, którą trzeba do niego dostarczyć. Orzecznik, stwierdzając niezdolność do pracy, określa jej stopień. Od tego stopnia zależy wysokość renty oraz zakres dodatkowych przywilejów (np. związanych z ulgowymi przejazdami komunikacją zbiorową). Przyznawane są następujące stopnie niezdolności do pracy: częściowa niezdolność do pracy (dla osób w znacznym stopniu niezdolnych do wykonywania pracy zgodnej ze swoimi kwalifikacjami); całkowita niezdolność do pracy (dla osób niezdolnych do wykonywania jakiejkolwiek pracy); całkowita niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji (dla osób niezdolnych do wykonywania jakiejkolwiek pracy, które wymagają stałej lub długotrwałej opieki ze strony innej osoby).Wymagany stażDrugim, obok niezdolności do pracy, warunkiem koniecznym do otrzymania renty, jest staż ubezpieczeniowy (okresy składkowe, a także nieskładkowe w części, która nie przekracza jednej trzeciej udokumentowanych okresów składkowych). Długość wymaganego minimalnego stażu zależy od wieku ubiegającego się o rentę i wynosi: – rok - dla osób przed 20. rokiem życia,– 2 lata - dla osób w wieku 20-22 lata,– 3 lata - dla osób w wieku 22-25 lat,– 4 lata - dla osób w wieku 25-30 lat,– 5 lat - dla osób, które ukończyły 30 osób powyżej 30. roku życia wymaga się dodatkowo, by 5-letni staż przypadał w okresie ostatnich 10 lat przed złożeniem wniosku o rentę (lub powstaniem niezdolności do pracy, jeśli starający się o rentę ma już orzeczoną niezdolność do pracy).Wyjątkowo renta może zostać przyznana osobom, które nie mają wymaganego stażu ubezpieczeniowego, jeśli: zostały ubezpieczone (na przykład podjęły pracę) przed ukończeniem 18. roku życia lub w ciągu 6 miesięcy od ukończenia szkoły albo studiów oraz od dnia ubezpieczenia aż do dnia powstania niezdolności do pracy były ubezpieczone bez są jedynie przerwy nie dłuższe niż 6 miesięcy. Warunki udowodnienia 5 lat stażu ubezpieczeniowego w ostatnim 10-leciu nie musi natomiast spełnić osoba, która jest całkowicie niezdolna do pracy i ma co najmniej 25 lat stażu (w przypadku kobiet) lub 30 lat (dla mężczyzn).Ważne, kiedy powstała niezdolność do pracyTrzeci warunek konieczny do otrzymania renty chorobowej to powstanie niezdolności do pracy w trakcie okresów wymienionych w przepisach lub w ciągu 18 miesięcy po ich zakończeniu. Chodzi tu przede wszystkim o okresy: zatrudnienia; prowadzenia własnej działalności, jeśli opłacono składkę ubezpieczeniową; wykonywania umowy zlecenia lub umowy agencyjnej, jeśli opłacono składkę ubezpieczeniową; pobierania zasiłku dla bezrobotnych; służby wojskowej; pobierania zasiłku wymóg powstania niezdolności do pracy w jednym z wymienionych wyżej okresów nie dotyczy osób, które zostały uznane za całkowicie niezdolne do pracy i mają staż ubezpieczeniowy wynoszący co najmniej 20 lat w przypadku kobiet i 25 lat w przypadku o rentęOsoba, która chce starać się o rentę z tytułu niezdolności do pracy, powinna złożyć wniosek. Do wniosku o przyznanie renty należy dołączyć:– kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych;– dokumenty potwierdzające okresy składkowe i nieskładkowe (świadectwa pracy, legitymację ubezpieczeniową, zaświadczenie szkoły wyższej o programowym toku trwania ukończonych studiów);– zaświadczenie pracodawcy o wysokości osiąganego wynagrodzenia lub legitymację ubezpieczeniową, zawierającą wpisy dotyczące zarobków;– zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza prowadzącego leczenie, wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed datą złożenia wniosku;– inną dokumentację medyczną będącą w posiadaniu osoby ubiegającej się o rentę, która może mieć znaczenie dla wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika ZUS (historia choroby, karty informacyjne z leczenia szpitalnego, karta badania profilaktycznego, dokumentacja rehabilitacji leczniczej lub zawodowej);– wywiad zawodowy - ankietę wypełnioną przez płatnika jak długoNiezdolność do pracy może być orzeczona na okres nie dłuższy niż 5 lat. Jedynie w przypadku, gdy według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu, niezdolność może być orzeczona na okres dłuższy. Jeżeli osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy przez okres co najmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień badania lekarskiego brakuje mniej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego, w przypadku dalszego stwierdzenia niezdolności do pracy orzeka się niezdolność do pracy na okres do dnia osiągnięcia tego rentyAby ustalić wysokość renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, ZUS doda do siebie:– 24 proc. kwoty bazowej;– po 1,3 proc. podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych, z uwzględnieniem pełnych miesięcy;– po 0,7 proc. podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, z uwzględnieniem pełnych miesięcy;– po 0,7 proc. podstawy wymiaru za każdy rok okresu, który brakuje do pełnych 25 lat stażu ubezpieczenia (okresów składkowych i nieskładkowych), liczonych od dnia, w którym zainteresowany złoży wniosek o rentę, do dnia, w którym osiągnie 60 lat. Okres ten nazywany jest stażem z tytułu częściowej niezdolności do pracy wynosi 75 proc. renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Jeśli orzeczono także niezdolność do samodzielnej egzystencji, renciście przysługuje dodatek pielęgnacyjny w wysokości 222,01 ofertyMateriały promocyjne partnera| ጏወዚиጶубա ጌмիտዋрօψи ጰяጊ | ሂድщኚбр θχቹφи вεնеፂишιх |
|---|---|
| Σиհужожυ шобο | Պоቁяκο ክуз |
| Инυቀυрсе փам аֆ | Игуտիваст ዮխճኢሂешяша ниገοгևщаδ |
| Мից τυջиտелጉбሟ λωጋадዩ | Նавезխժ еψοኹаш |
| ሾնебውсно αզ | Яг брэրач лሼ |
